خسته، کسی است که برای غیر خدا کار کند.

http://shahidkazemi.ir/

مثلا آموزش آبی خاکی می دیدیم. یکبار آمدیم بلایی را که دیگران سر ما آورده بودند سر بچه ها بیاوریم ولی نشد. فکر می کردم لابد همین که خودم را مثل آن بنده خدا زدم به مردن و غرق شدن، از چپ و راست وارد و ناوارد می ریزند توی آب با عجله و التهاب من را می کشند بیرون و کلی تر و خشکم می کنند و بعد می فهمند که با همه زرنگی کلاه سرشان رفته است. کلاه سرشان این بود که در یک نقطه ای از سد بنا کردم الکی زیر آب رفتن. بالا آمدن. دستم را به علامت کمک بالا بردن. و خلاصه نقش بازی کردن. نخیر هیچکس گوشش بدهکار نیست. جز یکی دو نفر که نزدیکم بودند. آنها هم مرا که با این وضع دیدند، شروع کردند دست تکان دادن: خداحافظ! اخوی اگه شهید شدی شفاعت یادت نره!

http://tanz.isarblog.com/

شهید حسن اللهیاری (قزوین)

برای اینکه شناسایی نشیم  تو مکالمات بی سیم برای هر چیزی یک کد رمز گذاشته بودیم.کد رمز آب هم 256 بود.من هم بی سیم چی بودم .چندین بار با بی سیم اعلام کردم که 256  بفرستید.اما خبری نشد .بازهم اعلام کردم برادرای تدارکات 256تموم شده برامون بفرستید ، اما خبری نمی شد .تشنگی و گرمای هوا امان بچه ها را بریده بود. من هم که کمی عصبانی شده بودم و متوجه نبودم بی سیم رو برداشتم و با عصبانیت گفتم مگه شما متوجه نیستیدبرادرا؟ میگم 256 بفرستید بچه ها از تشنگی مردند.تا اینو گفتم همه بچه ها زدند زیر خنده و گفتند با صفا کد رمز رو که لو دادی.اینجا بود که متوجه اشتباهم شدم و با بچه ها زدیم زیر خنده و همه تشنگی رو یادشون رفت.

http://tanz.isarblog.com/

    بعد از ظهر بود . گردان آماده می شد که شب عملیات کند.فرمانده گردان با معاونش شوخی داشت، می گفت:خوب دیشب نگذاشتی ما بخوابیم، پسر مردن که دیگر این همه گریه و زاری ندارد. به خودم گفته بودی تا حالا صد دفعه کارت را درست کرده بودم. چیزی که اینجا فراوان است مرگ.

     بعد دستش را زد پشتش و گفت:بیا بیا برویم ببینم چه کار می توانم برایت بکنم.

 http://tanz.isarblog.com/

همه‌ی بچه‌ها لباس‌هایشان را پوشیده، گتر زده، بند پوتین‌ها را بسته، تجهیزات انفرادی را برداشته و سلاح به دست، بیرون سنگر ایستاده و به ا صطلاح «دل توی دلشان نیست» و لحظه شماری می‌کنند که بتوانند هرچه  زودتر بروند برای کار اطلاعات و عملیات و او سخت مشغول راز و نیاز به درگاه قاضی الحاجات بود.
یکی از بچه‌ها که کاملاً او را می‌شناخت و دیگر امانش بریده بود. رو به دیگری کرد و گفت: «بابا قلاب  بگیر بیاید پایین زود برویم کار داریم.» کنایه از این‌که او الآن به معراج رفته. بعد بچه‌ها خندیدند و خودش  هم همان طور که قنوت گرفته بود لبخندی زد و زود سلام داد.

http://tabasom.isarblog.com/?tid=264&page=5

http://tabasom.isarblog.com/?tid=264&page=4

چند وقت در شلمچه بودیم.

یک روحانی بسیجی داشتیم که خیلی با بچه‌ها راحت بود.

معمولاً بعد از نماز خودش این دعا را می‌خواند و ما را توصیه می‌کرد، حتماً یکی از دعاهایمان این باشد:«خدایا به بسیجیان ما ترمز و به سپاهیان ما کلاج و به ارتشیان ما گاز ناقابل عنایت بفرما.»

http://tabasom.isarblog.com/?tid=264