عرفان و اخلاق - معارف اسلامی

نوشته شده در تاریخ دوشنبه 88/2/28 توسط ایران

مراسم تشییع آیت الله بهجت ره

بسمه تعالی
انا لله و انا الیه راجعون

روح ملکوتی اُسوه عارفان ، عالم ربانی ، فقیه صمدانی و مرجع تقلید شیعیان جهان حضرت آیة الله العظمی محمد تقی بهجت « رحمة الله علیه » به ملکوت اعلی پیوست ، این مصیبت عظمی را به ولی الله الاعظم « عجل الله تعالی فرجه الشریف » و عموم شیعیان جهان تسلیت عرض می کنیم .

مراسم تشییع پیکر مقدس آن عبد صالح ، روز سه شنبه مورخ 29 / 2 / 88 ساعت 10 صبح از میدان جهاد واقع در خیابان باجک ( 19 دی ) به سوی حرم مطهر فاطمه معصومه « سلام الله علیها » انجام خواهد گرفت .

دفتر معظم له

نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 88/2/2 توسط ایران

نظرات ( ) |

50 نکته ناب از علامه حسن زاده آملی-2

25- امان از فریب بیگانگان

افوض امرى الى الله ان الله بصیر بالعباد . براى در امان بودن از فریب بیگانگان و ایمنى از مکر و حیلت دشمنان .

26- ذکر لا اله الا الله

اگر سالکى ، بدان که طى مراحل و قطع منازل جز به گام هاى نفى و اثبات میسر نیست ، و این معنى جز در کلمه طیبه لا اله الا الله یافت نشود. اهل الله گفتند که : هیچ نوع از انواع اذکار و عبادات در ترقى درجات و مقامات معنوى اثر این کله طیبه را ندارد. از این روى رسول الله (ص ) فرمود که : در روز رستاخیز هر کار نیک سنجیده شود، جز گواهى دادن به لا اله الا الله که آن را در ترازو ننهند؛ چه اگر در ترازو رود، آسمان ها و زمین هاى هفتگانه با وى برابرى نکنند. کنایه از این که ثواب این کلمه را نهایت نبود و به شمار نیاید و هیچ چیز همسنگ او نگردد. ⁽²⁴⁾

27- اولدل گوید بعد زبان

سعى کن اول دل بگوید و آن گاه زبان . از من فداى آن که دلش با زبان یکى است . ⁽²⁵⁾

28- زیرک ترین مؤ منان

از رسول خدا (ص ) پرسیدند: چه کسى در میان مؤ منان از دیگران زیرک تر است ؟ در جواب فرمود: آن که به یاد مرگ بیشتر و در آمادگى براى آن شدیدتر است . ⁽²⁶⁾

29- مراقبت نمازگزار از خویشتن

نمازگزار با آفریدگارش گفتگو مى کند و جسته جسته بدان جا مى رسد که همیشه و همواره خودش را در پیشگاه او مى بیند، هیچگاه خودش را فراموش نمى کند، پیوسته کشیک خویش مى کشد تا درست گفتار و نیکو کردار و پاکیزه رفتار باشد و مى باید که با انجام دادن این آیین و روش بسیار سودمند، ارزشمند و گرانبها، دارد خودش را راست و درست مى سازد. ⁽²⁷⁾

30- بهترین عبادت

امام صادق علیه السلام مى فرماید: بهترین عبادت آن است که همواره درباره خدا و قدرتش تفکر کنى . ⁽²⁸⁾

31- ذکر قلبى

چه نیکو فرموده است رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم که : آیا شما را خبر ندهم به آنچه که جهاد و غزوه شما در راه خداست ؟ آن ذکر بارى سبحانه است . زیرا قدر این نشاءه را نمى داند مگر آن کسى که خدا را ذکر مى کند به ذکر مطلوب ، چه اینکه حق تعالى جلیس ذاکرش است ، و جلیس ، مشهود ذاکر است ، و هر گاه ذاکر حق سبحانه را که جلیس اوست مشاهده نکند ذاکر نیست . سعى کن که ذکر را قلب بگوید که عمده حضور قلب است وگرنه ذکر با قلب ساهى پیکر بى روان و کالبد و بى جان است . و در حدیث آمده است که : لیس الذکر قولا باللسان فقط ، ذکر در محدوده زبان خلاصه نمى شود. بلکه خداوند سبحان فرمود: و لا تطع من اغفلنا قلبه عن ذکرنا و اتبع هویه و کان امره فرطا ⁽²⁹⁾ و از آنکه ما دلش را از ذکر خود بى خبر ساخته ایم و از پى هواى نفس خود مى رود و در کارهایش اسراف مى ورزد پیروى مکن .

32- توصیف دعا

دعا کلید عطاء و وسیله قرب الهى تعالى و مخ عبادت و حیات روح و روح حیات است . دعا کوبه باب رحمت رحیمیه و سبب فتوح برکات شرح صدر و نور و ضیاى سر است . دعا موجب رسوخ حب ذکر الهى در دل ، و منره نفس ازرین شواغل است . دعا توشه سالکان حرم کبریاى لایزال ، و شعار عاشقان قبله جمال ، دثار عارفان کعبه جلال است . دعا سیر شهودى و کشف وجودى اهل کمال و تنها رابطه انسان با خداى متعال است . ⁽³⁰⁾

33- گفتگو با خدا

پیامبر بزرگوار اسلام فرمود: اگر مى خواهید با خدا گفتگو کنید نماز بخوانید، و اگر مى خواهید خدا با شما گفتگو کند قرآن بخوانید. ⁽³¹⁾

34- اوصاف اولیاء الله

رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: هر کس خدا و عظمت او را بشناسد، دهانش را از سخن ، و شکمش را از طعام ، باز دارد و خود را به نماز و روزه مشغول سازد. پس مردم گفتند: پدر و مادرمان به فدایت اى رسول خدا! آیا این گونه اشخاص ، از اولیاى خدایند؟ فرمود: اولیاى خدا سکوت کنند، و سکوت شان تفکر باشد، و سخن گویند و سخن شان ذکر باشد، و نظرشان عبرت است ، و نطق کنند نطق شان حکمت باشد. راه رفتن شان میان مردم برکت است . اگر خدا براى آنان اجلى مقرر نفرموده بود، از ترس عذاب و شوق به ثواب ، ارواح شان در اجسادشان نمى گنجید. ⁽³²⁾

35- دنیا خواهى تا لحظه مرگ

حکایت است مردى منزلش در نزدیکى حمام منجاب بغداد بود روزى ، زنى از او پرسید: اى مرد! حمام منجاب کجاست ؟ مرد، او را به جایى دیگر راهنمایى کرد؛ مکانى مخروبه که زن را راه گریختن از آن نبود. مرد به دنبال او رفت و در همان جا به او تجاوز کرد. مدت ها بعد، هنگامى که مرد در بستر مرگ افتاد، او را گفتند: بگو، لا اله الا الله . مرد، در پاسخ این بیت را خواند و مرد: ⁽³³⁾

یا رب قائلة یوما و قد تبعت

اءین الطریق الى حمام منجاب

36- عبادت چیست ؟

معمربن خلاد گوید: از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمود: عبادت تناه کثرت نماز و روزه نیست ، بلکه عبادت ، تفکر در اءمر خداى عزوجل است .

37 به دعا متمسک شوید!

صادق آل محمد صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: علیکم بالدعاء فانکم لاتقربون بمثله ؛ به دعاء تمسک جویید که به هیچ چیز همانند دعاء به خداوند نزدیک نمى شوید. ⁽³⁴⁾

38- غفلت تا واپسین لحظات

عطبى نقل کرده است که مردى را هنگام مرگ گفتند بگو: لا اله الا الله . مرد گفت : آه ! افسوس بر جوانى ! در چه زمانى عنفوان جوانى را از دست داده ام ، در حینى که غیرتمند مرد و کابین ارزان شد و حجاب از هر باب برکنار رفت . ⁽³⁵⁾

39- خواسته نمازگزار

نمازگزار در هر شبانه روز چند بار از آفریدگارش مى خواهد که او را به راه راست و درست بدارد، راهى که همه پیامبران و دیگر بندگان شایسته اش بر آن بوده اند. و از گمراهى که راه بدکاران است دورى مى جوید. ⁽³⁶⁾

40- سر آیات قرآنى

یکى از مشایخ روایت مى کرد که در سوره مبارکه یس اسمى هست که برطرف مى شود به برکت آن کورى مادرزاد و پیسى . او را گفتند که آیا اگر کسى تمام سوره را بخواند نفعى از این مقوله که مى گویى به او خواهد رسید؟ جواب داد: هر گاه حکیم یک دوا را براى مرضى مقرر کرده باشد و آن دوا در دکان عطارى باشد و مریض برود و تمام ادویه دکان او را بخورد، آیا نفعى به او خواهد رسید؟ همچنین است این اعمال . ⁽³⁷⁾

41- قبولى توبه آدمى

خداوند سبحان مى فرماید: و علم آدم الاءسماء کلها ثم عرضهم على الملائکة فقال اءنبئونى باسماء هؤ لاء ان کنتم صادقین # قالوا سبحانک لاعلم لنا الا ما علمتنا انک انت العلیم الحکیم ؛ ⁽³⁸⁾ و نام هاى چیزها را به آدم بیاموخت سپس آنها را به فرشتگان عرضه کرد و گفت : اگر راست مى گویید مرا به نام هاى این چیزها خبر دهید. گفتند: منزهى تو، ما جز آنچه تو به ما آموخته اى دانشى نیست تویى داناى حکیم . خداوند سبحان مى فرماید: فتلقى آدم من ربه کلمات فتاب علیه انه هو التواب الرحیم ⁽³⁹⁾ و یا آدم اسکن انت و زوجک الجنة ؛ آدم از پروردگارش کلمه اى چند فرا گرفت ، پس خدا توبه او را پذیرفت ؛ زیرا او توبه پذیر و مهربان است . خداوند سبحان مى فرماید: الى قوله سبحانه - قالا ربنا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفرلنا و ترحمنا لنکومن الخاسرین ؛ ⁽⁴⁰⁾ (آدم و حوا) گفتند: اى پروردگار! ما به خود ستم کردیم و اگر ما را نیامرزى و بر ما رحمت نیاورى از زیان دیدگان خواهیم بود.

42- ادب با خدا

ادب با خدا، عبارت است از: اقتداى به آداب الهى و پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم و اهل بیت پاکش ؛ که همان عمل به طاعت خداوند عزوجل است و نیز حمد و سپاس او در شدت و گشایش و صبر بر بلا. از این رو، ایوب علیه السلام خطاب به خدایش گفت : رب انى منى الضر و انت اءرحم الراحمین ⁽⁴¹⁾ حضرت ایوب در این دعا ادب را از دو جهت نگاه داشته است ؛ اول این که نگفته است خدایا! تو مرا به بلا انداخته اى ، بلکه مى گوید: مرا بیمار و سختى رسیده است . و دیگر این که نگفته است : بر من رحم نما! بلکه خود را در معرض رحمتش قرار داده و گفته است : تو از همه مهربانان عالم برترى . او چنین گوید، تا مرتبه صبر را حفظ نماید. ⁽⁴²⁾

43- اوصاف نمازگزار

نمازگزارى که به راستى و درستى نماز مى خواند، هیچگاه دروغ نمى گوید، دزدى نمى کند، دشنام نمى دهد، خودبین و گردنکش نیست ، به دنبال هرزگى نمى رود، با بدان همنشین نمى شود، همواره در راه به دست آوردن دانش و بینش است ، در اندیشه پیشرفت خویش است و دور از مردم بداندیش است . ⁽⁴³⁾

44- تجلى دو سوره بقره و آل عمران در قیامت

پیغمبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: سوره بقره و آل عمران را بیاموزید، زیرا روز رستاخیز آنها دو نور تابانند، و همانند دو قطعه ابر سپید یا دو صف پرندگان بال و پر گشاده نگهداشته ، بر بالاى سر آنکه آنها را یاد گرفته است سایه مى اندازند. ⁽⁴⁴⁾ ⁽⁴⁵⁾

45- آخرین هذیان هاى حیات !

مردى در حال مرگ بود و چیزى نمانده بود که جان به جان آفرین تسلیم کند. او را گفتند: بگو لا اله الا الله . گفت : اندوه من بر زمان است و در چه زمانى روزگار ناگوار اصابت کرد؛ در حینى کهزمستان پشت کرد و تابستان روى آورد و شراب و ریحان خوشمزه ، و پاک و پاکیزه است.

46- جارى شدن حکمت از قلب به زبان

⁽⁴⁶⁾ سیوطى در جامع صغیر از خواجه عالم صلى الله علیه و آله و سلم روایت کرده است که : من اخلص لله اءربعین یوما ظهرت ینابیع الحکمة من قلبه على لسانه ؛ کیس که به مدت چهل روز اعمالش را براى خداوند تبارک و تعالى خالص ‍ گرداند، چشمه هاى حکمت از دل او بر زبانش نمایان مى شود. ⁽⁴⁷⁾

47- توبه آدم

تعبیر حضرت آدم صفى مؤ دب به آداب الله چنین است : ربنا ظلمنا اءنفسنا و ان لم تغفرلنا و ترحمنا لنکونن من الخاسرین ؛ اى پروردگار! ما به خود ستم کردیم و اگر ما را نیامرزى و بر ما رحمت نیاورى از زیان دیدگان خواهیم بود. ⁽⁴⁸⁾

48- سلوک نمازگزار

نمازگزار افتادگان را دستگیرى مى کند، و با بیچارگان مهربانى مى کند، و با مستمندان دلسوزى مى نماید، و با همه فروتنى دارد و خودگذشتگى نشان مى دهد و از دشمنان دین و آیین خدایى چشم مى پوشد. ⁽⁴⁹⁾

49- طهارت ظاهرى و باطنى نمازگزار

نمازگزار باید نخست وضو بسازد و تن و پوشاک او پاک باشد تا بتواند در پیشگاه خدایش یار یابد و با او سخن بگوید که : پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز، کم کم آگاه مى شود که جان نمازگزار هم باید مانند تن و پوشاک او پاک باشد. و چون جان آدم پاک شده است آنچه که از او پدید مى آید پاک خواهد بود که از کوزه همان برون تراود که در اوست . پس نمازگزار راستین ، پنهان و آشکار او، درون و بیرون او، دست و دهن او، اندیشه ها و پیشه هاى او، خواسته ها و کار و کوشش او همه پاک اند. ⁽⁵⁰⁾

50- بى حیایى ابلیس

ابلیس بى ادب مى گوید: فبما اءغویتنى لاءقعدن لهم صراطک المستقیم ؛ حال که مرا نومید ساخته اى ، من هم ایشان را از راه راست تو منحرف مى کنم . ⁽⁵¹⁾

نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 88/2/2 توسط ایران

نظرات ( ) |

50 نکته ناب از علامه حسن زاده آملی-1

1- مناجات عاشقانه

الهى ! از من آهى و از تو نگاهى . الهى ! عمرى آه در بساط نداشتم و اینک جز آه در بساط ندارم . الهى ! غبطه ملایکه اى را مى خورم که جز سجود نمى دانند، کاش حسن از ازل تا ابد در یک سجده بود. الهى ! تا کى عبدالهوى باشم ، به عزت تو عبدالهو شدم . الهى ! سست از آن که مست تو نیست کیست ؟ الهى ! همه این و آن را تماشا کنند و حسن خود را، که عجیب تر از خود نیافت . الهى ! دل بى حضور چشم بى نور است ، این دنیا را نمى بیند و آن ، عقبى را. الهى ! همه حیوانات را در کوه و جنگل مى بینند و حسن در شهر و ده . الهى ! هر که شادى خواهد بخواهد، حسن را اندوه پیوسته و دل شکسته ده . الهى ! آن که خوب را حباله اصطیاد مبشرات نکرده است ، کفران نعمت گرانبهائى کرده است . الهى ! مراجعات از مهاجرت به سویت تعرب بعد از هجرت است و تویى که نگهدار دل هایى . الهى ! آن که در نماز جواب سلام نمى شنود، هنوز نمازگزار نشده ، ما را با نمازگزاران بدار. الهى ! خوشا آن که بر عهدش استوار است و همواره محو دیدار است . الهى ! آن کس تاج عزت بر سر دارد که حلقه ارادتت را در گوش دارد و طوق عبودیت را در گردن

2- طریق معرفت رب

معرفت نفس طریق معرفت رب است که از سید انبیاء (ص ) و هم از سید اوصیاء (ع ) ماءثور است : من عرف نفسه فقد عرف ربه هر کس در خویشتن بیاندیشد و در خلقت خود تفکر و تاءمل کند، دریابد که این شخص ‍ محیر العقول ، واجب بالغیر است .

3- آموزش بندگى و زندگى

دستوراتى که در نماز به جا آورده شود و گفته شود، بندبند آن همه آموزنده است ، وهر بند آن راه و رشته اى در خداشناسى است ، و آیین و روش آموزش زندگى و بندگىاست .

4- پنهان ز دیده ها و همه دیده ها از اوست

⁽¹⁾ از امیر المؤ منین على علیه السلام در چند موضع روایت شده است : فتجلى سبحانه لهم فى کتابه من غیر اءن یکونوا راءوه بما اءریهم من قدرته ؛ ⁽²⁾ پس خداى سبحان با ارائه قدرت خود در کتابش براى مردم تجلى کرده بدون آن که او را ببینند.

5- دگرگونى هاى الهى در گرو دگرگونى هاى مردم

خداوند سبحان مى فرماید: ان الله لایغیر مابقوم حتى یغیروا ما باءنفسهم ؛ ⁽³⁾ خدا چیزى را که از آن مردمى است دگرگون نکند تا آن مردم خود دگرگون شوند.

6- خدا سر انسان است

انسان مرد کامل است نه صورت انسانیه ، و در حدیث قدسى آمده است : الانسان سرى و اءنا سره ؛ انسان سر من است و من سر او هستم . ⁽⁴⁾

7- درست ترین آیین ها

خداوند سبحان مى فرماید: ان هذا القرآن یهدى للتى هى اءقوم ؛ ⁽⁵⁾ این قرآن به درست ترین آیین ها راه مى یابد.

8- ثبت قلبى على دینک

بسیار کسانى که دعوى بندگى کرده اند و دم از ترک دنیا زده اند؛ تا دنیا بدیشان روى آورد، جز وى همه را پشت پا زده اند. این بنده در معرض امتحان نیامده شرمسار است ، به حق خودت ثبت قلبى على دینک ! ⁽⁶⁾

9- خداى چاره ساز

الهى ! ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى ، و ما هم هیچ کاره ایم و تنها تو کاره اى . ⁽⁷⁾

10- برنامه انسان سازى

نماز ستون دین و بهترین و استوارترین برنامه آدم ساز است . ⁽⁸⁾

11- اجابت نداى بندگان

خداوند سبحان مى فرماید: و اذا ساءلک عبادى عنى فانى قریب اءجیب دعوة الداع اذا دعان فلیستجیبوا لى ولیؤ منوا بى لعلهم یرشدون ؛ ⁽⁹⁾ چون بندگان من درباره من از تو بپرسند بگو من نزدیکم و به نداى کسى که مرا بخواند پاسخ مى دهم ، پس به نداى من پاسخ دهند و به من ایمان آورند تا راه راست یابند.

12- صورت کتیبه انسان کامل

بدان اى عزیز که قرآن کریم صورت کتیبه انسان کامل است ، و قرآن به راست ترین و درست ترین راه هدایت کننده است . خداوند سبحان مى فرماید: ان هذا القرآن یهدى للتى هى اءقوم ؛ ⁽¹⁰⁾ یعنى قرآن کریم عین صراط مستقیم است . قوله سبحانه : و ان هذا صراطى مستقیما فاتبعوه ولا تتبعوا السبل فتفرق بکم عن سبیله ؛ ⁽¹¹⁾ هر کس که حقیقت قرآن را در خود پیاده کرده است راه مستقیم به سوى هر خیر را پیموده است . و هر کس به هر اندازه که واجد آن است به همان اندازه قرآن و انسان است ، و به انسان کامل تقرب جسته است . ⁽¹²⁾

13- معجزات عیسى نبى

عیسى پیامبر - صلوات الله علیه - فرموده است : اءنى قد جئتکم بآیة من ربکم اءتى اخلق لکم من الطین کهیئة الطیر فاءنفخ فیه فیکون طیرا باذن الله و ابرى الاءکمه و الاءبرص و احى الموتى باذن الله - الآیة ⁽¹³⁾ من با معجزه اى از پروردگارتان نزد شما آمدم ، براى تان از گل چیزى چون پرنده مى سازم و در آن مى دمم ، به اذن خدا پرنده اى شود، و کور مادرزاد و برص گرفته را شفا مى دهم و به فرمان خدا مرده را زنده مى کنم .

14- عجز مردم از تجاوز از حد قرآن

در حدیث است که ان للقرآن ظهرا و بطنا و حدا و مطلعا ؛ یعنى قرآن ظاهرى دارد و باطنى ، حدى دارد و مطلعى و غرض از حد آن اندازه از معنى است که دیگران نیم توانند از آن تجاوز کنند؛ یعنى عجز مردم آنها را منع مى کند از تجاوز. ⁽¹⁴⁾

15- آرزوى روز روحانى و شب نورانى

الهى ! روزم را چون شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى . ⁽¹⁵⁾

16- ستار العیوب

الهى ! اگر ستارالعیوب نبودى ، ما از رسوایى چه مى کردیم ! ⁽¹⁶⁾

17- دستورالعمل عرفانى

باید انسان یک مقدار زیاده بر معمول تقلیل غذا و استراحت بکند تا جنبه حیوانیت کمتر، و روحانیت قوت بگیرد، و میزان آنها را هم چنین فرمود: که انسان اولا روز و شب زیاده از دو مرتبه غذا بخورد حتى تنقل مابین الغذائین نکند. ثانیا هر وقت غذا مى خورد باید مثلا یک ساعت بعد از گرسنگى بخورد، و آن قدر بخورد که تمام سبز نشود، این در کم غذا. و اما کیفش باید غیر از آداب معروفه ، گوشت زیاد نخورد، به این معنى که شب و روز هر دو نخورد، و در هر هفته دو سه دفعه هر دو را یعنى هم روز و هم شب را ترک کند، و یکى هم اگر بتواند للتکلیف نخورد، و لامحاله آجیل خور نباشد و اگر احیانا وقتى نفسش زیاد مطالبه آجیل کرد استخاره کند. و اگر بتواند روزه هاى سه روزه هر ماه را ترک نکند. و اما تقلیل خواب مى فرمودند شبانه روز شش ساعت بخوابد. و البته در حفظ لسان و مجانبت اهل غفلت اهتمام زیاد نماید. اینها در تقلیل حیوانیت کفایت مى کند. و اما تقویت روحانیت : اولا دائما باید هم و حزن قلبى به جهت عدم وصول به مطلوب داشته باشد. ثانیا تا مى تواند ذکر و فکر را ترک نکند که این دو جناح سیر آسمان معرفت است . در ذکر عمده سفارش اذکار صبح و شام اهم آنها که در اخبار وارد شده . و اهم تعقیبات صلوات و عمده تر ذکر وقت خواب که در اخبار ماءثور است ، لاسیما متطهرا در حال ذکر به خواب رود. و شب خیزى مى فرمودند زمستان ها سه ساعت ، تابستان ها یک ساعت و نیم . و مى فرمودند که در سجده ذکر یونسیه یعنى در مداومت آن که شبانه روزى ترک نشود، هر چه زیادتر توانست کردن اثرش زیادتر، اقل اقل آن چهارصد مرتبه است خیلى اثرها دیده ام . بنده خود هم تجربه کرده ام چند نفر هم مدعى تجربه اند. یکى هم قرآن که خوانده مى شود به قصد هدیه حضرت ختمى مرتبت صلوات الله علیه و آله خوانده شود. ⁽¹⁷⁾

18- هدف خلقت

الهى ! در خلقت شیطان که آن همه فواید و مصالح است ، در خلقت ملک چه ها باشد؟ ⁽¹⁸⁾

19- بریدن از شیاطین انس

الهى ! از شیاطین جن بریدن دشوار نسبت ، با شیاطین انس چه باید کرد؟ ⁽¹⁹⁾

20- بزرگ ترین دستور خداوند

نماز بزرگ ترین دستور خداوند مهربان به بندگانش است تا از کار بستن به آن در هر دو سرا، سرفراز و کامروا بوده باشند. ⁽²⁰⁾

21- اثرات نیک نماز

نماز انسان را فرشته خو مى کند؛ زیرا که نمازگزار از همه بدى ها پاک است . هر کس که نمازگزار است ، پاکیزه خوى و نیکوکردار و نیکو رفتار است ، از درنده خویى ، بدگویى ، تنبلى و ولگردى بیزار و برکنار است . ⁽²¹⁾

22- سوق به سوى نیکى

امام صادق علیه السلام از امیر مؤ منان علیه السلام روایت مى کند: تفکر (انسان را) به سوى نیکى و عمل به آن فرا مى خواند.

23- ذکر شفا، اسم دوا

سپاس خداى را که ذکر او شفا و اسم او دوایست و سامع دعا و دافع بلایست . ⁽²²⁾

24- عبرت بگیر!

برادرم ! حرف این و آن را مزن ، دم فروبند و تماشا کن . بنگر و عبرت بگیر. به فکر خود باش . دست توسل به دامن خاتم اوصیاء و اولیاء امام زمان مهدى موعود حجة بن الحسن العسکرى (ع ) دراز کن که گردنه هاى سهمگین و هولناک در پیش دارى و آن بزرگوار امیر کاروان است . از افراط و تفریط بپرهیز! اهدنا الصراط المستقیم گوى . از پیروى نفس حذر کن ! از اوباش بگریز! به مضمون نامه اى که در پیش تقدیم داشتم عمل کن . به آن چه که شفاها معروض داشتم اهتمام و اعتناء داشته باش . پاسبان حرم دل باش !

اى سالک ره ! از خود خبردار

بس رهزنت هست در هر کمینى
دل را به یاد دلدار یک جهت کن تا از محبین باشى . مناجات محبین امام زین العابدین و سید الساجدین (ع ) را فراموش مکن : بسم الله الرحمن الرحیم الهى من ذالذى ذاق حلاوة محبتک فرام منک بدلا... ⁽²³⁾

نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 88/2/2 توسط ایران

نظرات ( ) |

زندگی نامه حضرت علامه حسن زاده آملی

«الهی! خاطره‏ها را از خطور خطیئه نگه دار

الهی! در بسته نیست ما دست و پا بسته‏ایم

الهی! در خواب سنگین بودم، دیر بیدار شدم، باز شکرت که بیدار شدم!»

دیر زمانی است که ابرهای تیره و تار غیبت دیدگان را از رؤیت آفتاب ولایت باز داشته و راه‏های آسمانی سخت و دشوار گشته است. در این سرزمین عجیب و این وادی غریب هیچ کس را یارای آن نیست که بی‏همرهی خضر صراط مستقیم بپیماید. خدا را بسی شاکریم که حجج و نشانه‏های بی‏بدیلش راهنمایی است برای چنگ زدن به حبل متین الهی و عروج به نقطه اوج هستی. خدا را بسی شاکریم که چراغ معرفت عالمانش روشنگر ناهمواری‏های زندگانی است.

علامه حسن حسن زاده آملی، این عارف، عابد و این ادیب فرزانه نعمتی است الهی تا به همراهی‏اش از نردبان علم و حلم راهی به سوی آسمان بجوییم. او بزرگ مردی از تبار مردان خداست؛ مردان نیک سیرت و نیکو صورت. این لطف لطیف الهی، در اواخر سال 1307 ه . ش، در «ایر» از توابع لاریجان، دیده به جهان گشود و نامش را حسن نامیدند تا حُسن روزگار گردد.

حسن بن عبدالله طبری آملی، به حسن زاده مشهور گردید تا در آینه حُسنش، جمال جمیل الهی متجلی گردد.

«الهی شکرت که به ناز نعمت پرورده نشدم و گرنه از کجا حسن می‏شدم.»

تقدیر چنین مقدر شد که در کودکی از نعمت مادر و در شانزده سالگی از نعمت پدر محروم گردد. آری فقدان پدر و مادر برای او رنج‏ها و سختی‏هایی را در پی داشت، اما این مسأله روح و روانش را صیقل داد.

ایشان در 22 سالگی، در شهریور 1329، وطن را به قصد تهران و در سال 1342 تهران را به قصد قم ترک کردند. ایشان فقیهی مسلّم، فیلسوفی صاحب نظر، عارفی متشرع و حکیمی ریاضیدان و ادیبی توانا می‏باشند. از جمله خصوصیات ایشان این است که جامع حکمت نظری و عملی بوده و در عمل و سیر و سلوک ترجمان عرفان نظری می‏باشند. یکی از جنبه‏های اعجاب برانگیز شخصیت ارزشمند ایشان این است که از حافظه‏ای بسیار قوی بهره‏مند بوده و گاه مطلبی را از کتاب‏هایی نقل می‏کنند که در گذشته دور به مطالعه آن مبادرت ورزیده‏اند، ولی نقل مضامین به گونه‏ای است که گویا منبع مورد نظر را به تازگی خوانده‏اند.

پس با تفکر در ترنم گفتار و تدبر در کمال کردارش قدم به قدم برای رهایی از قید و بند منیّت گام برمی‏داریم:

«برادرم قدم اول در سلوک، توبه و پاکی از گناه و دوری از گفتار ناپاک، کردار و اندیشه‏های ناشایست و خوی‏های نکوهیده است. در کلام خدای غفورِ رحیم، نیکو تدبر کن که فرموده: «إنَّ اللّه یُحِبّ التَوّابین و یُحِبّ المُتطهرین». سعی کن تا محبوب کردگار شوی. اگر سالکی، بدان که طی مراحل و قطع منازل جز به گام‏های نفی و اثبات میسر نیست و این معنی جز در کلمه طیبه «لا اله الا الله» یافت نشود. اهل الله گفته‏اند که هیچ نوع از انواع اذکار و عبادات در ترقی درجات و مقامات معنوی اثر این کلمه طیبه را ندارد. از این رو، رسول الله (صلی‏الله‏علیه‏وآله) فرمودند که «کل حسنة یعلمها الرجل توزن یوم القیامة الا شهادة لا اله الا الله فانها لا توضع فی المیزان و وضعت السماوات و الارضون السبع و ما فیهن کان لا اله الا الله أرجح من ذلک»؛ به پارسی این که در روز رستاخیز، هر کار نیک سنجیده شود، جز گواهی دادن به لا اله الا الله که آن را در ترازو ننهند؛ چه اگر در ترازو رود، آسمان‏ها و زمین‏های هفتگانه با وی برابری نکنند (کنایه از این که ثواب این کلمه را نهایت نبود و به شمار نیاید و هیچ چیز هم سنگ او نگردد).

دوم قدم در طی طریق الی الله و جدایی از ماورایش معرفت نفس است: «مَن عَرَف نَفسه فقد عَرَفَ رَبَّه» (آن که در گوهر نفس خود، ساعتی به فکرت بنشیند، دریابد که اگر خود او به تباهی نکشاند، هیچ کس نتواند آن را تباه کند. و آن چه او را از تباهی باز می‏دارد، دانش بایسته و کردار شایسته است که دانش آب حیات است و چنان که آب مایه حیات اشباع است.) این است که تفکر یک ساعت از عبادت هفتاد سال برتر است.

در روز، مشغله و آمد و شد و اسباب انصراف انسان بسیار است، به خلاف شب که هنگام آرامش قوله سبحانه «إنّا سَنُلقِی عَلَیکَ قَولاً ثَقیلاً إنَّ ناشِئَةَ لیلِ هِیَ أَشدّ وَطئاً وَ أقومُ قِیلاً إنّ لَکَ فِی النّهارِ سَبحاً طَویلاً»، لذا اذکار و اوراد و خلوت را در شب تأثیری خاص است که در روز نیست؛ به خصوص در ثلث آخر لیل که هوا تصفیه شده و با روح بخاری مزاج انسان مسانخ است و بدن هم از خستگی به درآمده است و انتقالات و تمثلات و مکاشفات زودتر و بهتر و قوی‏تر روی می‏آورند: «وَ مِنَ اللّیلِ فَتَهَجَّد بِهِ نافِلَةً لَکَ عَسی أن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحمُوداً»، مقام محمود انسان که حامد آن دانشمندان و فرشتگان و بلکه خدای سبحان است.»

استاد در بیان خاطراتشان می‏فرمایند: «در همان اوائل جوانی، نماز شب من ترک نمی‏شد. اساتید به ما مرتب تأکید می‏کردند شماباید در رفتار و کردارتان مواظب باشید و مراعات بکنید.اساتید ماخیلی مواظب اخلاق ما بودند و از این جهت به گردن ما حق دارند...در دو جناح علم و عمل خیلی مواظب ما بودند.»

آه که خروس در سحر به ذکر قدوس و سبوح در خروش است، کم از خروس مباش! چون به خروش آمدی، بدان «بهترین عطای دوست لقای اوست».

«دائماً طاهر باش و به حال خویش ناظر باش و عیوب دیگران را ساتر باش. بر همه مهربان باش و از همه گریزان... یعنی با همه باش و بی‏همه باش. خداشناس باش در هر لباسی که باشد.»

«مرد فکر باش که فکر لُبّ عبادت است. مناجات و راز و نیاز با دوست را قطع مکن... خلوت را از دست مده! و به حقیقت بگو: الهی آمدم، تا کامروا گردی. سخن، خوراک و خواب باید به قدر ضرورت باشد: «کُلوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسرِفوُا».

با عهدالله که قرآن مجید است، هر روز تجدید کن. صمیمانه دست توسل به دامن پیغمبر و آلش در زن، هر که خاموش شد، گویا شد. هر که چشم سر ببست، بینا شد. هر که مراقب است، سَرور است؛ چه این که کلید نیکبختی در مشت اوست و نگین پیروزی در انگشت او.»

در این مسیر، دعا بهترین همسفر برای مسافران این راه است. دعا آغازی برای پایان هر چه ظلمت است. هر چه خودخواهی است و هر چه نزول است. دعا نقطه اوج است هم برای رسیدن سریع به مقصد و هم برای از راه باز نماندن و تقرب جستن: «دعا توشه سالکان کبریای لا یزال، و شعار عاشقان قبله جمال، و عارفان کعبه جلال است. دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت، و رواج به ملکوت عزت است. دعا کاسر قلب و جابر آن به «انا عند المنکسرة قلوبهم» است؛ یعنی دل از فکر و گناه شکسته شود.»

«دعا یاد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت با او جشن ساختن و در وحدت با او نجوی گفتن و شیرین زبانی کردن است. دل بی‏دعا بها ندارد، «آن که به یاد خدا همدم نیست، آدم نیست.»

مطالب به این‏ها ختم نمی‏شود. اما «در خانه اگر کس است، یک حرف بس است» آخر سخن این که «دستورالعمل انسان فقط و فقط قرآن کریم و سنت رسول خاتم و آل او (علیهم‏السلام) است و جز آن هوا و هوس است. اگر ما را گرفتاری بود، همان حقایق است که به قالب الفاظ دگر به فراخور فهم و بینش ما درآید.»

همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس که دراز است ره مقصد و من نوسفرم

«الهی روزم را چون شبم روحانی گردان و شبم را چون روز نورانی.»

هر کس که هوای کوی دلبر دارد از سر بنهد هر آنچه در سر دارد

ور نه به هزار چله ار بنشیند سودش ندهد که نفس کافر دارد

خدایا! لیاقت آن ده که از خوان گسترده استاد توشه نور گیریم و به مسیحا دمش زنده گردیم.

خدایا! اگر چه ذره ناچیز این بارگاه هستیم، اما هم نوا با نجوای خالصانه استاد تو را می‏خوانیم؛ پس اجابت کن و ما را از زلال چشمه سار معنویت سیراب.

«الهی! خفتگان را نعمت بیداری ده و بیداران را توفیق شب زنده داری و گریه و زاری.

الهی! آن که سحر ندارد، از خود خبر ندارد.

الهی! روزم را چو شبم روحانی گردان و شبم را چون روز نورانی.

الهی! این روزگار توفانی‏تر از توفان نوح است و قرآن کشتی نجات، خوشا به حال اصحاب السفینة.

الهی! تا کنون خودم را بر منبر گوینده می‏پنداشتم و حضار را مستمع، ولی اکنون می‏بینم که گوینده تویی و من و مستمع هر دو مستمعیم.

الهی! اصطلاحات انباشته را دانش می‏پنداشتم، «یا نور السموات و الارض» قلب ما را به مشیت «العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء» قرار ده.

الهی! در شگفتم از آن که کوه را می‏شکافد تا به معدن جواهر دست یابد و خودش را نمی‏کاود تا به مخزن حقایق برسد.

الهی! خوشا آنان که در جوانی شکسته شدند که پیری، خود شکستگی است.

الهی! اگر عنایت تو دست ما را نگیرد، از چهل‏ها چله ما هم کاری بر نیاید.

الهی! چگونه شکر این نعمت گذارم که اجازه‏ام داده‏ای تا نام نیکوی تو را به زبان آورم و در پیشگاهت با تو گفتگو کنم و نامه ات را بگشایم

امامی‌نیا

http://tahora11.blogfa.com/