حمد و ثنا
کلام خود را آغاز می ‏کنم با حمد و سپاس خدائی که به ستایش و فضل و عزت و رفعت از همه کس سزاوارتر است.
خداوند را بر نعمتهایی که عطا فرموده مى‏ستایم، و بر الهامش سپاس مى‏نمایم، و بر نعمتهی گسترده‏ی که ابتداءً عنایت نموده و نعمتهی فراوانی که عطا فرموده و تفضلات پى‏درپی که مرحمت کرده ثنا مى‏گویم.
او را سپاس مى‏گویم با حمدهی بى‏پایانی که از حد شمارش بیرون است، و قدرت بر شکر همه‏ی آنها نیست، و نهایت آنها قابل درک نخواهد بود. نعمتهایی که خداوند بری ازدیاد و دوام آنها ما را دعوت به شکرگزاری نموده، و بندگانش را بر فرستادن آنها مطیع خود گردانیده، و بری کامل نمودن بخششهایش از آنان حمد و ستایش خود را خواسته، و در کنار آن به طلب چنین نعمتهائی امر فرموده است.
گواهی مى‏دهم که معبودی غیر «اللَّه» نیست. تنها او معبود است و شریکی ندارد. کلمه‏ی است که تأویل آن اخلاص است و متضمن رساندن قلوب به اعتقاد وحدانیت خداست، و آنچه را که عقل به آن پی مى‏برد در اندیشه‏ ها ظاهر نموده است. خداوندی که امکان دیدنش و قدرت توصیف او بری کسی نیست، و به خیال کسی نمى‏گنجد. خداوندی که تمام اشیاء را بدون آنکه چیزی قبل از آنان باشد بوجود آورده، و بى‏آنکه از نمونه ‏هایی بری خلقت پیروی کرده باشد آنان را آفریده است. با قدرتش به آنان وجود داده و با اراده‏ی خود آنان را خلق فرموده، بدون آنکه نیازی به خلقت آنان داشته باشد یا فائده‏ی به او عائد شود.
بلکه علت در خلقت آنست که حِکمت خود را بری ما سوایش معلوم بنماید، و آنان را به إطاعت خود متوجه کند، و قدرت خویش را به منصه‏ی ظهور برساند، و دلالت بر ربوبیتش نماید و خلق را به عبادت خود بخواند و به دعوت خود عزت و غلبه بخشد. همچنین بری دوری آنان از عذابش و سوق آنان به بهشتش ثواب را بر اطاعت خود و عذاب را در معصیتش قرار داد.

بعثت پیامبر (ص) و مسیر رسالت
و گواهی می ‏دهم که پدرم حضرت محمد بنده و فرستاده‏ی اوست، که خداوند او را قبل از خلقتش اختیار نمود، و قبل از بعثتش او را برگزید، و پیش از انتخابش نام او را معرفی کرد. این انتخاب هنگامی بود که مردم در مخفیگاه غیب پنهان بودند و در پس پرده‏هی هولناک مستور و به نهایت عدم مقرون بودند.
علت این اختیار آن است که خداوند به سرانجام کارها آگاه و به حوادث روزگار احاطه دارد، و به زمان وقوع مقدرات عارف است. بری اتمام امر خود او را مبعوث گردانید، و به قصد اجری حکم خود او را برانگیخت، و بری انفاذ مقدرات حتمی خود او را به پیامبری اختیار نمود. آنحضرت مردم را دید که هر گروهی داری دین مخصوص به خود است، و به آتشهی افروخته‏ی خود روی آورده و بُتان خود را پرستش مى‏نمایند، و با آنکه فطرتاً معرفت خدا را دارند ولی منکر او هستند.
آنگاه خداوند متعال به برکت پدرم حضرت محمد صلی اللَّه علیه و آله ظلمت‏ها را به نورانیت مبدل ساخت، و از قلبهإ؛11ّّ قساوت را برطرف نمود، و از دیده‏ها تحیر را زایل کرد، و مطالب مبهم را بری همگان روشن نمود. آن حضرت دعوت الهی خود را با هدف هدایت مردم آغاز کرد و آنان را از گمراهی نجات داد، و از لجاجتها آگاهی بخشید، و آنان را به دینی محکم هدایت نمود، و به راه مستقیم فراخواند.
سپس خداوند عزوجل او را با رأفت و رحمت و اختیار به سوی خود خواند تا او را از خستگی این دنیا آسوده گرداند و سنگینی بار ناملایمات را از او بردارد ، و او را در احاطه ‏ی ملائکه ‏ی ابرار و رضوان پروردگار غفار و مجاورت ملک جبار قرار دهد. درود خدا بر پدرم پیام ‏آور و امین وحی خدا و برگزیده و منتخب از خلق و مرضی او. درود و سلام و رحمت و برکات الهی بر او باد......
آنگاه حضرت زهرا علیهاالسلام متوجه اهل مجلس شدند، و خطاب به تمام مهاجران و انصار فرمودند:
شما بندگان خدا پرچم و علم أمر و نهی الهی، و در بردارنده دین و وحی او و پاسداران خدا بر خود هستید، و رساننده‏ی احکام الهی به دیگر امتهایی که در اطراف شمایند مى‏باشید. در بین شما شخصی است که استحقاق زعامت دارد، و او کسی است که قبلاً در مورد اطاعت او متعهد شده ‏اید.

و ما یادگارانی هستیم که خداوند ما را نمایندگان خود بر شما قرار داده، و به همراه ما کتاب ناطق الهی و قرآن صادق و نور تابناک و شعاع درخشنده‏ی است که دلیلهی آن روشن و اسرار آیاتش ظاهر است، و با ما دلیل و برهانی است که ظواهرش متجلی و استماع آن بری مردم همیشگی است (و ملال‏آور نیست).
پیروان او بخاطر آن مورد رشک دیگران هستند، و تبعیت او بشر را به رضوان خدا سوق مى‏دهد، و گوش دادن به آن نجات را بدنبال مى‏آورد. در او است بیان دلیلهی نورانی الهی، و پندهی مکرر خداوند، و واجباتی که تبیین شده و محرماتی که از آن منع گردیده، و احکامی که کافی است و ادله‏ی که روشن است و کلماتی که شفابخش است، و فضائلی که بدان دعوت شده، و اموری که اجازه‏ی انجام آن داده شده، و رحمتی که امید آن می ‏رود، و قوانینی که واجب شده است.

پس خداوند ایمان را طهارت شما از شرک قرار داد، و نماز را دوری از کبر، و زکات را صفی روح و زیادی در روزی و روزه را تحکیم اخلاص، و حج را بلندی و رفعت دین و احیی سنتها و اعلان شریعت، و عدالت را نظام قلبها و قبولی دین، و اطاعت ما اهل‏بیت را موجب نظام داشتن ملت، و امامت ما را امان از تفرق و جدائی، و جهاد را عزت اسلام ، و صبر را کمکی بر استحقاق اجر، و امر بمعروف را باعث مصلحت عمومی، و نهی از منکر را بری تنزیه دین، و نیکی به والدین را حفظ از نارضایتی، و صله‏ی ارحام را مایه طولانی شدن عمر و کثرت افراد یکدل، و قصاص را حفظ خونها، و وفی به نذر را روزنه‏ی بری بخشش گناهان، و کامل نمودن کیل و وزن را بری حفظ اموال از نقص و ضرر، و نهی از نوشیدن شراب را دوری از پلیدی، و پرهیز از نسبت ناروا به بانوان عفیفه را مانع از لعنت ، و دوری از دزدی را سبب جلوگیری از اعمال زشت و نخوردن مال یتیم و برنداشتن آن را پناهی از ظلم، و نهی از زنا را حفظ از غضب الهی، و عدالت در احکام را مایه‏ی دلگرمی مردم، و ظلم ننمودن در حکم را بری ترس از حق قرار داده، و بری اخلاص در قبول ربوبیت خود شرک را حرام نموده است.
پس تقوی الهی را در بالاترین درجه پیشه‏ی خود بنمائید، و در حالی از این دنیا بروید که مسلمان باشید، و از فرامین خدا روی برنگردانید، و آنچه امر فرموده اطاعت کنید و از آنچه نهی فرموده خودداری کنید، و پیرو علم باشید و بدان تمسک کنید که فقط بندگان آگاه از خدا مى‏ترسند. پس حمد و ثنی خدائی را بجا آورید که با عظمت و نورش تمام اهل آسمان و زمین در جستجوی وسیله‏ی بسوی اویند. و ما آن وسیله‏ی الهی در خلقش هستیم، و ما آل‏رسول خدائیم، و ما مقربان درگاه خدا، و جایگاه قدس او، و حجت غیبی الهی و وارث انبیی اوییم.

بدانید من فاطمه‏ام!
ی مردم بدانید من فاطمه‏ام، و پدرم محمد که فرستاده‏ی پروردگارتان و خاتم پیامبرانتان است. کلام اول و آخر من این است، و در این مطلب اشتباه نمى‏کنم و آنچه که انجام مى‏دهم گزاف نیست و سخن به دروغ نمى‏گویم.  پس با گوشهی شنوا و قلبهی آگاه سخن مرا گوش کنید
بسم اللَّه الرحمن الرحیم، فرستاده ‏ی خدا نزد شما آمد که از شما بود و تحمل مشقت شما بر او دشوار بود و او نسبت به هدایت شما بسیار پافشاری داشت و نسبت به مؤمنین با رحمت و رأفت بود.
اگر در حسب و نسب او نظر کنید و او را بشناسید مى‏یابید که در بین تمام زنان او تنها پدر من است، و در بین تمام مردان او تنها برادرِ پسر عموی من (علی علیه‏السلام) است و چه خوب انتسابی است. او رسالت الهی خود را بانجام رسانید و امور باعث عذاب پروردگار را اظهار نمود، و از راه و روش مشرکان روی گرداند ، و از سنت جاهلی آنان اعراض نمود. کمر آنان را در راه رسالتش شکست، و گلوی آنان را فشرد، و مردم را با حکمت و پند نیکو به راه خدا دعوت نمود.
بُتان را شکست و سرهی گردنکشان را به خاک افکند، تا آنکه اجتماع آنان را از هم پاشید و آنان از صحنه پشت نمودند و نور صبح هدایت ظلمت شرک را شکافت و پرده از حق برداشته شد. زعیم دینی گوینده شد، و آتش کفر خاموش گردید، و زبان شیاطین لال شد و پست فطرتان منافق هلاک شدند، و گره‏هی کفر و خلاف از هم گشوده شد، و شما به کلمه‏ی اخلاص تکلم نمودید با عده‏ی از پاکان که عفیف بودند.
شما بر لبه‏ی پرتگاه آتش قرار داشتید که پیامبر الهی شما را نجات داد. شما کسانی بودید که بتان را پرستش مى‏کردید، و قمار بازی مى‏کردید.
چنان خوار بودید که جرعه‏ی هر نوشنده، و شکار هر طمعکار، و همچون آتشگیره‏ی که بردارنده‏ی آن زیاد توقف نمى‏کند بودید  ، و زیر قدمهی دیگران قرار داشتید. آب آشامیدنی شما آب کدر، و خوراک شما پوست دباغی نشده بود. مى‏ترسیدید که مردم از اطرافتان ناگهان بر شما حمله کنند.

تا آنکه خداوند تبارک و تعالی به برکت پیامبر حضرت محمد صلی اللَّه علیه و آله شما را بعد از این همه سختیها نجات داد، و بعد از آنکه او گرفتار پهلوانان کفار و گرگان عرب و گردنکشان اهل کتاب گردید، هرگاه که آتشِ جنگ را مى‏افروختند خداوند آن را خاموش مى‏نمود و هر زمان که قدرت پیروان ضلالت ظاهر مى‏شد یا دشمنان مشرک دهان خود را بری از بین بردن شما باز مى‏کردند برادرش علی را بری نابودی آنان به عمق دهانشان مى‏افکند.او هم تا گوشهی آنان را پایمال نمى‏کرد، و آتش آنان را با تیزی شمشیرش خاموش نمى‏نمود باز نمى‏گشت.
او (علی علیه‏السلام) کسی بود که در راه خدا سختی و مشکلات را تحمل مى‏کرد و استقامت از خود نشان مى‏داد، و نزدیکترین اشخاص به پیامبر و آقی اولیی خدا بود. در راه خدا کمر همت بسته بود و دلسوزانه و با جدیت و تلاشِ پیگیر عمل مى‏کرد، و در راه خدا سرزنش ملامت کنندگان تأثیری در او نداشت.
و این در حالی بود که شما در زندگی راحت و در کمال آرامش و امنیت و نشاط بودید، و در رفاه زندگی خوش مى‏گذراندید. غذی لذیذ می ‏خوردید و آب زلال می ‏نوشیدید و انتظار رسیدن بلاها را بر ما داشتید و منتظر شنیدن اخبار آن بودید! و چون جنگی شدت می گرفت خود را کنار مى‏کشیدید، و هنگام کارزار و جنگ فرار می ‏کردید.

 هنگامی که خداوند جایگاه انبیا و منزلگاه برگزیدگانش را بری او اختیار نمود و آنچه به او وعده داده بود به اتمام رساند کینه و دشمنی ناشی از نفاق شما ظاهر گردید، و پوشش دین کهنه شد و جامه‏ اش مندرس و استخوانش ضعیف گردید، و آن قدرت ضعیف از بین رفت. خشم فروخورده‏ی گمراهان به تکلم درآمد، و گمنام ذلیلان ظاهر شد، و شخص مورد قبول اهل باطل صدا درآورد، و در عرصه‏ ی شما قدرت‏ نمایی کرد. شیطان از کمینگاه خود سر برآورد و شما را بسوی خود خواند و شما را دعوت نمود و دید که دعوت او را اجابت می نمایید و آماده‏ ی فریب خوردن از او هستید، و چون شما را به قیام بر علیه حق خواند قیام و سرعت قبول شما را یافت، و چون شما را بر ضد حق به غضب و خشم در آورد شما را غضبناک دید. پس شتر دیگران را بری خود علامت‏گذاری نمودید و آن را به آبی که از آن شما نبود حاضر کردید. تمام این قضایا در حالی بود که فاصله‏ ی زیادی نشده و زخم هنوز وسیع بود و جراحت هنوز التیام نیافته و پیامبر هنوز دفن نگردیده بود! (با نیرنگ و دروغ بر مردم جلوه دادید که حضورتان در سقیفه بری دفع فتنه بوده است). به گمان ترس از بروز فتنه به سرعت اقدام کردید ولی بدانید که در فتنه سقوط کردید و جهنم کافران را از هر سو در بر مى‏گیرد.
این کارها از شما بعید بود و چگونه چنین کاری کردید و به کجا بازمی گردید، با اینکه کتاب خدا در بین شماست؟! کتابی که امورش ظاهر و احکامش نورانی و علامتهایش واضح و نواهیش تبیین شده و اوامرش روشن است. به چنین کتاب خدایی پشت نمودید.
وی بر شما! آیا مى‏خواهید از او روی گردانید یا به غیر آنچه که در آن است حکم کنید؟ بد جایگزینی بری ظالمان است، و کسی که غیر اسلام را به عنوان دین برگزیند از او قبول نمى‏شود و در آخرت از زیانکاران خواهد بود.
سپس درنگ نکردید مگر به مقدار آرام شدن فتنه و جی گرفتن قلاده‏ی آن که شروع نمودید در برافروختن شعله‏هی فتنه و برانگیختن هیزمهی آن و ندی شیطان مکار را اجابت کردید و شروع به خاموش کردن انوار دینی روشن و بی ‏اعتنایی به سنتهی پیامبر برگزیده نمودید.
به ظاهر طرفداری از دین مى‏نمایید در حالی که در باطن به نفع خود عمل می ‏کنید و نسبت به اهل‏بیت و فرزندانش با حیله و نیرنگ رفتار می ‏کنید ما در مقابل اذیتهی شما صبر می ‏کنیم مانند صبر کسی که با چاقوه ی بزرگ و پهن اعضایش را قطعه قطعه کنند و تیزی نیزه را در بدنش فروبرند!

 شما اکنون معتقدید که ارثی و نصیبی بری ما اهل‏بیت نیست! آیا در پی حکم جاهلیت هستید؟! و چه حکمی بهتر از حکم الهی بری گروهی است که یقین دارند؟ آیا نمى‏دانید؟! البته که همچون آفتاب تابنده بری شما روشن است که من دختر اویم. از شما مسلمانان بعید است! آیا ارث پدرم به‏زور گرفته شود؟
ی پسر ابوقحافه، آیا در کتاب خدا نوشته شده که تو از پدرت ارث ببری ولی من از پدرم ارث نبرم؟ مطلبی تعجب‏آور و متحیرکننده آورده ‏اید که از روی جرأت بر قطع رحم رسول‏اللَّه و شکستن پیمان چنین اقدامی کرده‏اید! آیا از روی عمد کتاب خدا را رها کرده و پشت سر خود افکندید؟ آنجا که خداوند تبارک و تعالی مى‏فرماید: «و سلیمان از داود ارث برد» و آنچه حکایت نموده از قضیه‏ی یحیی و زکریا آنجا که مى‏فرماید:
«پروردگارا... فرزندی به من عنایت فرما که از من و از آل‏یعقوب ارث ببرد» و فرموده: «و خویشان میت بعضی بر بعض دیگر در کتاب خدا در ارث بردن تقدم دارند» و فرموده: «خداوند در رابطه‏ی با اولادتان سفارش مى‏نماید که فرزندان پسر دو برابر فرزندان دختر ارث مى‏برند» و فرموده: «اگر میت چیزی بعد از خود باقی بگذارد بری والدین و خویشان به نیکی وصیت نماید، این حقی است که متقین باید آن را انجام دهند». 
گمان نمودید بهره‏ی از ارث بری من نیست و از پدرم ارثی به من نمى‏رسد و بین من و پدرم نسبتی نیست؟! آیا خداوند شما را به آیه‏ی اختصاص داده که پدرم را از آن خارج نموده است؟ یا مى‏گوئید ما اهل دو مذهب هستیم که از یکدیگر ارث نبریم؟! آیا من و پدرم هر دو اهل یک مذهب نیستیم؟! یا اینکه شما به عام و خاص قرآن از پدرم و پسرعمویم (علی علیه‏السلام) آگاه ترید؟
اکنون که فدک را نمى‏دهی این مرکب زین و افسار شده‏ ی آماده را بردار تا در قبر همراه تو باشد و روز قیامت وبال آن گریبانت را بگیرد. خداوند خوب حکم ‏کننده ‏ی و حضرت محمد صلی الله علیه و آله خوب زعیمی و قیامت خوب وعده‏گاهی است. بعد از مدت کوتاهی پشیمان مى‏شوید، و در روز قیامت اهل باطل زیان مى‏کنند، و زمانی پشیمان می ‏شوید که بری شما نفعی ندارد، و بری هر خبری زمان وقوعی است، و بزودی می فهمید عذاب خوار کننده گریبان چه کسی را می ‏گیرد و چه کسی است که عذاب دائمی بر او نازل می ‏شود.

سپس حضرت نظری به مرقد پدر افکند و بغض گلویش را فشرد و در ضمن ابیاتی از شعر چنین فرمود:
ای پدر! بعد از رحلت تو واقعه‏هی بزرگ و قضایی مشکلی واقع شد، که اگر تو شاهد آن بودی مصیبت برایمان بزرگ نمى‏آمد.
ما همچون زمینی که باران فراوان را از دست دهد تو را از دست دادیم، و قوم تو فاسد گردیدند. پس شاهد آنان باش و غائب مباش. و بری هر اهلی مزیت و برتری بر دیگر نزدیکان نزد خدی متعال است. آن هنگام که تو رفتی و خاک بین ما و تو حایل شد مردمانی کینه ‏های خود را بر ما ظاهر نمودند.
اکنون که تو از بین ما رفته‏ ی و تمام زمین غصب شده مردم با چهره ‏ی گرفته با ما روبرو می ‏شوند و ما خوار شده ‏ایم، و بزودی در روز قیامت باعث ظلم خانواده‏ ی ما می ‏فهمد که به کجا بازمی ‏گردد.
تو همچون ماه چهارده شبه و نوری بودی که از تو کسب نور می ‏شد و کتابی آسمانی از طرف خدای با عزت بر تو نازل می ‏گردید.
و جبرئیل با آوردن آیات الهی با ما انس داشت و با رفتنت درِ تمام خیرها را بستی. شهر من با آن وسعتش بر من تنگ شده و دو سبط تو خوار گشتند که در این بری من بلایی است.
ی کاش قبل از رفتن تو مرگ با ما روبرو مى‏شد هنگامی که تو از پیش ما رفتی و تلّی از خاک مانع از تو شد. ما مبتلا به مصیبت از دست رفتن عزیزی شدیم که هیچ محزونی از مردم چه عرب و چه عجم به رفتن چنین عزیزی مبتلا نشده است.
پس هر اندازه که در این دنیا زندگی کنیم و تا زمانی که چشمهایمان باقی است بری تو با اشکی ریزان گریه می کنیم.
تا روزی که تو زنده بودی {پیامبر}حمایت‏کننده‏ی داشتم و با آسودگی رفت و آمد می ‏نمودم و تو بال من و یاورم بودی، ولی امروز در برابر فردی ذلیل خاضع شده‏ام و از او فاصله می ‏گیرم و به دست خود ستمگران را دور مى‏کنم.
در حالی که قُمری از روی غصه، شبانه روی شاخه ‏ی گریه می ‏کند، من در روز روشن بر مصائبم اشک می ‏ریزم.
ی یادگاران زمان پیامبر، و ی یاوران دین و پناه‏دهندگان اسلام! این چه سستی است در یاری من و چه ضعفی است در کمک به من و چه کوتاهی است درباره‏ی حق من و چه خوابی است که در مورد ظلم به من شما را فراگرفته است؟! آیا پیامبر صلی اللَّه علیه و آله پدرم نمى‏فرمود: «حُرمت هر کسی را نسبت به فرزندانش باید نگاه داشت»؟ چه زود کار خود را کردید، و عجب زود به کاری که زمانش نرسیده بود اقدام نمودید!
و شما قدرت کمک به آنچه من طلب می ‏کنم و قوت برگرفتن آنچه در پی آن هستم و می خواهم دارید. آیا به راحتی می ‏گویید «محمد رسول خدا از دنیا رفت»؟ بخدا قسم این واقعه ‏ی مهم است که شکافی عظیم و گسیختگی گسترده‏ ی همراه داشت، و التیام‏ دهنده ‏ی آن مفقود بود. با غیبت پیامبر زمین تاریک گردیده، و برگزیدگان الهی محزون گشته ‏اند، و در مصیبت او آفتاب و ماه گرفته و ستارگان پراکنده شدند. با رحلت او امیدها به یأس مبدل شد، و اموال غارت شد و حریم آن حضرت از بین رفت، و حرمت او مورد اهانت قرار گرفت. با رفتن او امت در فتنه افتادند و ظلمت همه جا را فراگرفت و حق از بین رفت.
بخدا قسم رحلت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله بلیه ‏ی بسیار بزرگ و مصیبت عظیم است که مصیبتی مثل آن و حادثه ‏ی ناگواری همچون آن در دنیا نخواهد بود و به این مصیبت عظمی کتاب خدا در خانه ‏هایتان و در هر صبح و شام آگاهی داده و به آن در گوشهایتان با ندا و فریاد و خواندن و فهماندن خبر داده است.
و همچنین خبر داده از آنچه که به انبیی الهی و فرستادگان خداوند در گذشته رسیده که حکم‏نهایی و قضا و قدر حتمی است. (آنجا که فرموده:) «و نیست محمد مگر فرستاده‏ ی خدا که قبل از او پیامبران آمده ‏اند. آیا اگر بمیرد یا کشته شود به جاهلیت خود برمى‏گردید و مرتد می ‏شوید؟ کسی که مرتد شود به خداوند ضرری نمی ‏رساند، و خداوند شکر گزاران را پاداش مى‏دهد»
از شما بعید است ی پسران قَیْلَه! آیا در ارث پدرم به من ظلم شود در حالی که شما حال مرا مى‏بینید و صدی مرا مى‏شنوید و اجتماعتان منسجم است و ندی نصرت‏طلبی من به شما مى‏رسد، و آگاهی بر مظلومیت من همگی شما را فراگرفته است؟!
این در حالی است که شما هم تدارکات و افراد و هم خانه و سرپوش و هم وسیله و قدرت و هم اسلحه و وسیله‏ی دفاع دارید. فراخوانی من به شما مى‏رسد ولی پاسخ نمى‏دهید! و فریاد من به شما مى‏رسد ولی به دادخواهی نمى‏آیید!
شما متصفید به این که بر دشمن بدون سپر و زره حمله مى‏کنید و به خیر و صلاح شناخته شده‏اید. و شما کسانی هستید که به عنوان برگزیده‏ی خدا و منتخب او بری ما اهل‏بیت انتخاب شده‏اید. و همان کسانی هستید که با عرب به مبارزه برخاستید و خود را وارد امور سخت کردید و متحمل سختی و زحمت شدید و با امتها به جنگ برخاستید و پهلوانان را بدون سستی دور نمودید.
ما و شما چنان بودیم که شما را امر مى‏کردیم و شما اطاعت مى‏کردید، تا بوسیله‏ی ما بری شما موقعیت پا برجایی بدست آمد، و توسط ما آسیاب اسلام بری شما به گردش درآمد، و برکات روزگار به جریان افتاد، و تکبر شرک به ذلت کشیده شد، و جوشش دروغ ساکن گردید، و آتش جنگ خاموش گشت، و دعوت به فتنه و آشوب آرام گرفت، و دین در اجتماع شکل گرفت.
بعد از این سوابق، حال بعد از روشن شدن حق به کجا مى‏روید، و بعد از آنکه بیان شده بود، و بعد از اعلان حق کجا آن را پنهان کردید، و چرا بعد از این اقدامات به گذشته‏ی خود رجوع نمودید و بعد از ایمان مشرک شدید، و بعد از شجاعت ترسیدید از گروهی که بعد از پیمان بستنشان سوگندهی خود را شکستند و در دین شما طعنه وارد نمودند.
با امامان کفر جنگ کنید که آنان پایبند به سوگندهایشان نمى‏باشند، تا شاید از کارهی خود برگردند. آیا با گروهی که سوگندهی خود را نادیده گرفتند و قصد بیرون نمودن رسول الهی را دارند کارزار نمى‏نمایید، و حال آنکه آنان ابتدا شروع به جنگ نمودند؟ آیا از آنان هراس دارید؟ خداوند سزاوارتر است که از او بترسید اگر مؤمن هستید.
آگاه باشید! بخدا قسم شما را مى‏بینم که به زندگی راحت میل نموده‏اید، و کسی که سزاوار منصب حل و فصل امور است از جایگاهش دور نمودید، و تن به راحتی در داده‏اید، و از جی وسیع به جی تنگ پناه آورده‏اید، و از دین برگشتید و آنچه را که حفظ مى‏کردید دور افکندید، و چیزی را که به آسانی خورده بودید برگرداندید.
اگر شما و تمام کسانی که در زمین هستند کافر شوند خداوند از همه‏ی آنها بى‏نیاز است و خداوند سپاس شده است.
آیا خبر کسانی که قبل از شما از قوم نوح و عاد و ثمود و اقوامی که بعد از اینان آمدند به شما نرسیده؟ قضایی آنان را جز خدا نمى‏داند که رسولان الهی با بینات به سوی آن اقوام آمدند، ولی آنان دستهی خود را در دهان خود گذارده و گفتند: ما به آنچه شما فرستاده شده‏اید کافریم، و ما در آنچه ما را بسویش مى‏خوانید در شک و تردید هستیم.
من گفتم آنچه گفتم در حالی که مى‏دانم یاری نکردن وجودتان را فراگرفته و بى‏وفائی همچون لباسی بر قلبهی شما پوشیده شده است. ولی این سخنان بخاطر بر لب رسیدن جانم بود، و آه‏هائی بود که بری خاموش نمودن آتش غضبم کشیدم، و سستی تکیه‏گاهم بود و ضعف یقین شما است و اظهار غصه‏ی سینه‏ام است که دیگر نتوانستم آن را مخفی کنم و بری اتمام حجت بود
. پس شتر خلافت را بگیرید و با طناب، رَحْل آن را محکم به شکم آن ببندید، در حالی که کمر آن شتر مجروح شده و استخوانهایش شکسته و پاهایش ضعیف شده و کف پاهایش نازک گردیده و عیب آن همیشه باقی است. به غضب خدی جبار و ننگ ابدی علامت‏گذاری شده، و پیوسته به آتش الهی روشن است. آتشی که بر قلبها اثر مى‏گذارد و در عمودهی کشیده بر آنان ملازم شده است. آنچه انجام مى‏دهید نزد خداوند محفوظ است و به زودی کسانی که ستم کردند مى‏فهمند به کجا مى‏روند.

من دختر پیامبرتان هستم
من دختر کسی هستم که شما را از عذاب شدیدی که در پیش دارید ترسانید. پس همگی درباره‏ی من حیله بکار بندید و به تأخیر نیندازید! شما کار خود را بکنید که ما هم در کار خود هستیم و منتظر باشید که ما هم منتظریم.
پروردگارا بین ما و قوم‏مان به حق حکم کن و تو بهترین حکم‏کننده هستی و به زودی کفار خواهند دانست که عاقبت کار به نفع کیست. و بگو عمل کنید که به زودی خدا و رسول و مؤمنین عملِ شما را مى‏بینند و نامه‏ی اعمال هر انسانی را برگردن او آویخته‏ایم. بنابراین هرکس به اندازه‏ی ذره‏ی عمل خیر انجام دهد نتیجه‏اش را مى‏بیند و هرکس ذره‏ی عمل شر انجام دهد نتیجه‏اش را خواهد دید. و گویا کار چنین مقدر شده است.