ج: بعضی ها می گویند که یک آدمی تمام عمر بد بود یک دفعه دری به تخته خورد و عاقبت به خیر شد ! یا یک آدمی تمام عمر خوب بود ، دری به تخته خورد و عاقبت به شر شد ! ما می گوییم این خرافات است . در اصطلاح طلبگی می گویند عاقبت به خیری و عاقبت به شری دو کلمه است که اظهار است نه ظهور . یعنی طرف یک مسیری را انتخاب کرده که آخرش عاقبت به خیر می شود یا یک مسیری را انتخاب کرده که عاقبت به شر می شود . این آقا الآن ادم بدی است ، خیلی خب ؛ ولی ایشون یک صفاتی دارد مثل این که خیلی مرد است . یعقوب لیث صفار چرا عاقبت به خیر شد ؟ برای این که آمدند برنامه ریزی کردند و گفتند از این دزدی های اندک خسته شدیم. بیاییم یک برنامه بریزیم بزنیم به گنجینه ی کشوری ، به خزینه ی اصلی مملکت حمله کنیم . شش سال نقب زدند از چند کیلومتر دورتر با دست شش سال نقب زدند هیچ دزدی ای نکردند فقط نقب زدند تا رسیدند به زیر خزانه ی اصلی مملکت . سر خزینه رو باز کردند وارد خزینه شد دید یه چیز سفیدی جلوی پاهایش هست دست زد ، مزه کرد فهمید که نمک هست به بقیه گفت برویم بیرون ! گفتند چرا ؟ گفت آدم نمک کسی را بخورد به او خیانت نمی کند . نباید این آدم عاقبت به خیر شود ؟ این ادم این طوریه ؛ ایشان یه مشکلاتی دارد که دزدی می کند . یا یه آدمی آیت الله شد . خیلی آدم خوبی هست ، پشت سرش هم نماز می خوانیم اما حسود هست ! این حسادت آخر کار دستش می دهد . این نباید عاقبت به شر بشه ؟ خب خودت را کنترل کن ، حسادتت را رفع کن .

برصیصای عابد شهوت ران بود . دچار مصداقش نشده بود وگرنه خودش هم این را می دانست . بعد از هفتاد سال این شهوت گرفتارش می کند . باید با این مبارزه می کرد یا نه ؟

ما میگوییم عاقبت به خیری و عاقبت به شری پایان یک مسیر است نه این که کسی که تمام عمر غرق در شهوات بوده یک دفعه آخر عمر دری به تخته بخورد و ایشان آدم خوبی بشود و یا بالعکس . این مسیر نیست .