اگر زائر امام حسین علیه السلام در راه زیارت او از دنیا برود، فرشتگان پیکر او را تشیع می کنند و از بهشت برای او حنوط و کفن می آورند و بر روی کفن او می پوشانند و بر او نماز می گذارند و زیر پایش را با بویی خوش و معطر ، و زمین را از سوی او کنار می زنند تا جای او را فراخ و خوش باشد و درهای رحمت آسمان به رویش گشوده می شود و آنگاه آسایش و روزی خوش ، تا قیامت بر او نازل  می گردد.