الهی ، حمد و مدح ، شکر و سپاس ترا باشد ، کو عقلی که حق سپاسترا بشناسد ، کو زبانی که از عهده شکرت بدرآید ، این کاریست که عهده کسی نیاید .

الهی ، خواهنده از پیشگاهت به نومیدی نرود ، سائل از درخانه کرمت دست خالی باز نگردد.

الهی ، کاهل از حیات خود طرفی نبندد ، عبد را غیر محبت تو نسزد .

الهی ، به بندگان پیام دادی هر که قدمی بسویم آید ، رحمتم ده قدم بسویش آید ، مرا آن یک قدم هم نشاید ، ترا نسبت به این افتاده آن یک قدم باید

الهی ، تمام موجودات هستی به تو نیاز مندند ، ملک و ملکوت بدرگاهت فقیر محضند .